پیشگفتار اسرائیلیات به داستانهایی گفته میشود که از طریق کتب و دانشمندان ادیان مختلف اعم از یهودی و نصرانی که خود ایشان نیز از دیگر کتب باستانی تأثّر داشتهاند ، به منظور تکمیل قصص قرآنی ، وارد روایات و در نتیجه تفاسیر شده است . با توجه به عدم اطلاع کافی عام و خاص ، در اوایل نزول قرآن ، از زوایای زندگی انبیاء ، کنجکاوان به پیامبر گرامی اسلام رجوع مینموده ، در مواردی که قرآن سکوت اختیار کرده ، جویای حقیقت میشدند . بدلیل اینکه « قرآن از هر قصّهای به موارد عبرت آن اکتفا میکند ، و هرگز مانند قصهسرایان ، سرتاسر جزئیات واقعهای را که خالی از عبرت است یاد نمیکند»[1] ، مردم مشتاق به شنیدنِ نکات تاریک قصص مربوط به آفرینش و امور خارقالعاده و داستان انبیاء زمینه را فراهم کردند تا دانشمندان اهل کتاب که کتب ایشان مملو از شگفتیهای زشت و زیبا بود ، داخل جرگة مفسّرین قرآن شوند . « یکی از علل ورود اسرائیلیات آن است که یهودیان گوشهای مسلمانان را برای شنیدن این افسانهها تیز و آماده میدیدند ، منعی هم در کار نبود . حسّ خودستایی یهود ، که قبل از ظهور اسلام یک نوع برتری در میان امّت فقیر و بیفرهنگ عرب برای خود میدیدند ، ایجاب میکرد که از موقعیت بهرهبرداری کرده و در میان مسلمانان خود را به مرجعیّت اینگونه اطلاعات جا زنند »[2] بده بستان فرهنگی بین ملّتها هیچگاه مذموم نیست امّا ، تلقی و أخذ دانستههایی که با اصول اعتقادی ، رابطة مستقیم دارد ، بایستی با دقّت صورت پذیرد . یعنی دیدگاه مسلمانان در مورد آفرینش ، تاریخ انبیاء و نحوة برخورد با اصول دین ، با جهانبینی و نگرش یهودیان در موارد شمرده شده ، تفاوت چشمگیری دارد ، یعنی آنان از انتسابِ رفتارهای پست و سخنان سخیف به پیامبران و حتّی به خداوند متعال ابایی ندارند ، امّا این لغزش در فرهنگ و دین اسلام ، گناهی نابخشودنی است . سرمشق رفتار عاقلانه و مؤدبانة مسلمانان اصیل در قبال موضوعات مطرح شده ، قرآن کریم است و این تورات تحریفی است که باعث انحراف در کلام و رفتار یهودیان در مورد مسایل مذکور ، گشته است